Zespół cieśni nadgarstka (ZCN) to zbiór dokuczliwych objawów, jakie wiążą się z nadmiernym naciskiem na nerw pośrodkowy przebiegający przez kanał naszego nadgarstka.

Osoby doświadczające tego schorzenia uskarżają się na bóle, ukłucia i mrowienie. Objawy te nasilają się przede wszystkim nocą. Nieleczony zespół cieśni nadgarstka może ograniczać ruchy dłoni w chorej ręce i prowadzić do osłabienia a nawet zaniku mięśni. Lekarze podkreślają, że zabieg operacyjny jest jedyną metodą leczenia, która pozwala na stuprocentowe pozbycie się wszystkich symptomów ZCN.

Kto może zostać skierowany na operację cieśni nadgarstka?

Gdy do ortopedy zgłosi się pacjent uskarżający się na wyżej wymienione objawy, lekarz przeprowadza zazwyczaj serię testów mających sprawdzić, czy przewodzenie impulsów w obrębie unerwienia nerwu pośrodkowego przebiega prawidłowo. Ważnymi narzędziami diagnostyki są również badania USG i rezonans magnetyczny, które pozwalają odróżnić zespół cieśni nadgarstka od polineuropatii.

Pacjent, który uzyskał diagnozę zespołu cieśni nadgarstka najprawdopodobniej zostanie skierowany na leczenie zastrzykami z glikokortykosteroidów oraz fizykoterapię. Jeśli te metody nie przyniosą oczekiwanych rezultatów, chory wraz z ortopedą mogą zadecydować o operacji, która jako jedyna ze znanych medycynie metod leczenia ZCN może na dobre zniwelować jego symptomy.

Na rozwinięcie się zespołu cieśni nadgarstka szczególnie narażone są osoby, które cierpiały już wcześniej na choroby reumatyczne albo posiadają tłuszczaki, kostniaki, gangliony i inne nieprawidłowe struktury wewnątrz swoich stawów nadgarstkowych.

Czynnikiem podwyższającym ryzyko są również zagojone wcześniej urazy i złamania. Szanse na zachorowanie na ZCN zwiększa wykonywanie pracy wymagającej powtarzalnych ruchów dłoni, np. obsługi klawiatury komputerowej, gry na instrumencie, operowania narzędziami generującymi silne wibracje.

Jakich czynności nie wolno wykonywać po operacji cieśni nadgarstka?

Istnieją dwie metody wykonywania operacji cieśni nadgarstka, które różnią się od siebie wielkością nacięcia, jakie lekarz dokonuje w środkowej linii dłoni. Metoda klasyczna odsłania około 3 cm nerwu pośrodkowego i wiąże się z powstaniem dość dużej blizny pooperacyjnej. Metoda małoinwazyjna nie skutkuje dla pacjenta koniecznością noszenia ortezy, od lekarza wymaga natomiast zręcznego użycia odważki i automatu do otwierania rany.

Nadgarstek to delikatny i skomplikowany staw, dlatego wyjątkowo ważny jest niezakłócony proces jego gojenia się po operacji niezależnie od zastosowanej przez chirurga metody. W celu umożliwienia tkankom prawidłowego zrośnięcia się, pacjent musi unikać:

  • Jakiegokolwiek obciążania poddanej zabiegowi ręki;
  • Nadmiernego tarcia lub drapania rany pooperacyjnej oraz smarowania jej kremami kosmetycznymi i preparatami przeciwko bliznom do czasu całkowitego zagojenia;
  • Moczenia rany pooperacyjnej;

W okresie rekonwalescencji nie zaleca się palenia papierosów i spożywania alkoholu. Dobrą praktyką jest wystrzeganie się układania ręki w pozycji wymuszonej i trzymania w niej wibrującego telefonu lub pada do gry.

zespół cieśni nadgarstka

Rehabilitacja po operacji cieśni nadgarstka

Po przebytej operacji konieczne jest poddanie się rehabilitacji stawu nadgarstkowego. Przez pierwsze dwa tygodnie jej trwania pacjent powinien skupić się na prostych ćwiczeniach zwiększających zakres ruchu oraz elastyczność blizny pooperacyjnej. Kolejne tygodnie upłyną na wysiłku dążącym do poprawy ślizgu ścięgien. Fizjoterapeuta najprawdopodobniej poleci korzystanie ze specjalistycznych urządzeń do ćwiczeń mięśni dłoni – piłeczek i ściskaczy.

Podstawowe ćwiczenia po operacji cieśni nadgarstka mogą polegać na:

  • Wyciągnięciu przed siebie obu dłoni, zgięciu ich w nadgarstkach w górę, wyprostowaniu palców i wytrzymaniu w tej pozycji około pięciu sekund a następnie rozluźnieniu mięśni poprzez delikatne ugięcie palców;
  • Wyciągnięciu przed siebie obu dłoni, mocnym zaciśnięciu ich w pięści, zgięciu ich w nadgarstkach do dołu i wytrzymaniu w tej pozycji około pięciu sekund a następnie rozluźnieniu mięśni rąk;
  • Strzepywaniu opuszczonych wzdłuż tułowia dłoni.

Mamy nadzieję, że pamiętasz już czego nie wolno robić po operacji cieśni nadgarstka. Pamiętaj, że nawet po perfekcyjnie wykonanym zabiegu zespół cieśni nadgarstka może powrócić, jeśli sprzyjają temu określone czynniki (np. reumatoidalne zapalenie stawów, na które chorujesz). Dlatego nie ignoruj zaleceń lekarza, który może doradzić Ci zmianę dotychczas wykonywanej pracy oraz powstrzymywanie się od podejmowania konkretnych czynności manualnych.