Duchowość w rodzinie to pojęcie ważne dla wielu Polaków. Jesteśmy społeczeństwem, które od lat jest blisko Boga. Teoretycznie nasze społeczeństwo w ponad 95% katolicy. To ogromna grupa ludzi, nawet jeśli dodamy, że do praktykowania swojego wyznania przyznaje się zaledwie 40-50% wszystkich wyznawców tego wyznania. Duchowość jest silna w naszym społeczeństwie, nawet wśród osób, które nie praktykują i odsunęły się od Boga. Dlaczego? Gdyż najprawdopodobniej, w bardzo dużej mierze, została w członkach społeczeństwa zaszczepiona nić związana z Bogiem, wyznawaniem go od potrzebą wyznawania boskich wartości, tych wartości, które zostały spisane w świętych księgach i od setek lat głoszone są przez miliony osób na całym świecie.
Na czym polega umacnianie duchowości?
Rozwój duchowy to stosunkowo długi proces. Zaczyna się już od urodzenia, a pierwszym etapem do stworzenia świadomości osoby mocno wierzącej oraz będącej blisko w relacjach z Bogiem jest chrzest. To pierwszy sakrament, za który odpowiedzialni są rodzice. Silną rolę w sakramentach sprawuje ojciec gdyż to on najczęściej jest głową rodziny i to od niego w dużej mierze powinno zależeć to, w jaki sposób dziecko będzie się rozwijać. Mądrość mężczyzny, umiejętność nakreślenia ważnych wizji dla rosnącego dziecka czy możliwość zaszczepienia w nim ścieżki duchowego rozwoju może przekładać się na to w jaki sposób dziecko zostanie wychowane. Inną metodę wychowania przybierze matka a inną ojciec. Mężczyzna niekoniecznie musi rządzić silną ręką, ale jego ojcowskie rady mogą mocniej zakorzenić się w świadomości jego pociechy. Naturalnie dziecko jest ufne i skore do przyjmowania wartości od rodziców głównie w najmłodszych wieku.
W jakim etapie duchowość jest potrzebna?
Kiedy dziecko rośnie potrzebna jest mu zauważalna oraz zrozumiała duchowość rodziny. Jeśli rodzina chce, aby dziecko potrafiło zrozumieć pewne obrzędy, zwyczaje, wartości i by samodzielnie chciało oddawać cześć Bogu, najpierw musi mu to autentycznie oraz szczerze pokazać. Co więcej – przekazywanie zachowań i wartości nie powinno wyrażać się wyłącznie popularnym praktykowaniem swej wiary w coniedzielnej mszy, powinno raczej wyrażać się w całokształcie zachowań i czynności wykonywanych przez rodzinę. Duchowość rodziny jest tym silniejsza im prawdziwsze jest to, w jaki sposób jedna się z Bogiem i próbuje nawiązać z nim kontakt. Dla wielu drogą do Boga jest li jedynie kościół jako budynek, w którym należy się modlić. Duchowość może a raczej powinna wyrażać się również w każdej chwili. Należy być świadomym tego, że Bóg jest wszędzie, także teraz dookoła nas i widzi oraz rozumie nasze czyny oraz myśli.
Szufladkowanie swojej duchowości w standardowych praktykach może nie być wskazane w duchowym rozwoju dziecka i tą wartość musi przekazywać dziecko przede wszystkim mężczyzna. Musi pokazać dziecku wielu innych dowodów na istnienie Boga, pokazać mu gdzie może go spotkać, jak może z nimi porozmawiać i co może zrobić aby być jeszcze bliżej niego, w dobrych relacjach.